این روزها

در این چند وقت درگیر فیلمی بودم برای جشنواره فیلم های صد ثانیه ای. فیلمی که از قضا زحمت فیلمنامه و کارگردانیش بر دوش من بود. در حدود یک ماهی سکوت پیشه کردم تا تکلیف این فیلم مشخص شه تا کلی حرف براتون بزنم. کلی حرف از کلی تجربه که کمترین کارکردش نزدیک شدن به قله اهداف است. بالاخره تو این چند روز اخیر خبردار شدم که به هر دلیل فیلم نتونسته نظر داوران جشنواره رو به خودش جلب کنه و از مسابقه کنار گذاشته شده.

گرچه هدف از ساخت فیلم حضور در جشنواره نبود ولی دوست داشتم که تو این رقابت باشم.

این فیلم رو خیلی دوست دارم، چون با تمام وجودم نوشتمش، با تمام اعتقاداتم. از این پس هراز گاهی از اتفاقات این کار که شاید برای شما هم جالب باشه حرف خواهیم زد. از خاطرات.

باشد که در آینده این روز ها را فراموش نکنیم.

شما میتونید فیلم رو در اینجا ببینید.